ساخت مخزن فلزي-كامپوزيتي نگهداري محلولهاي خورنده با بيشينه گراديان دماي c°100 با محيط زمينه فني اختراع مربوط: شيمي چگالي بالاي مخازن فلزي و عمر كوتاه آنها در برابر محلولهاي خورنده، مشكلات چسبندگي الاستومر يا پلي يورتان به فلز، عمر كوتاه آنها در مجاورت محلولهاي به شدت خورنده و جدا شدن آنها از فلز به علت گراديان دما در مخازن فلزي پوشش شده با لاستيك يا پلي يورتان، خواص مكانيكي بسيار پايين مخازن پلاستيكي، تجهيزات گران قيمت ساخت مخازن تمام كامپوزيتي با روش رشته پيچي و عدم امكان ساخت مخازن تمام كامپوزتي بزرگتر از ابعاد 150 متر مكعب به روش رشته پيچي همگي از مشكلات مخازن نگهداري مواد خورنده مي باشند. مخزن فلز-كامپوزيت ساخته شده داراي ويژگيهاي با عمر بالا در برابر محيطهاي خورنده اعم از اسيدي و بازي، چسبندگي مناسب كامپوزيت به فلز (دارا بودن متوسط استحكام برشي 12 مگا پاسكال)، تحمل دماي 100 درجه سانتيگراد براي محلول خورنده، تحمل گراديان دماي 100 درجه سانتيگراد ميان محلول خورنده و محيط و ابعاد قطر و ارتفاع به ترتيب 6.8 و 7 متر، داراي صرفه اقتصادي و قابليت پوشش كاري در محل مورد استفاده توانسته است برخي مشكلات موجود در مخازن پيشين را مرتفع نمايد. اين مخزن براي نگهداري اسيدها، بازها و پسابهاي صنعتي تا دماي 100 درجه سانتيگراد براي محلول و اختلاف دماي 100 درجه سانتيگراد براي محلول و محيط و مخازن آبكاري در اندازه هاي بزرگتر از 150 متر مكعب استفاده مي شود. طراحي فرمولاسيون و ساخت پرايمر براي چسبندگي مناسب كامپوزيت به فلز و دارا بودن متوسط استحكام برشي 12 مگاپاسكال بخش اوليه اين اختراع بود. (فرمولاسيون پرايمر در پيوست2) طراحي مناسب سازه كامپوزيتي به گونه اي كه در اثر گراديان دما خمش و پيچش در آن ايجاد نشده ( )، تنش در سازه و تنش در فصل مشترك كامپوزيت-فلز حداقل باشد مرحله بعدي اين اختراع بود. براي ايجاد تنش حداقل در فصل مشترك كامپوزيت-فلز بايد ضريب انبساط حرارتي خطي كامپوزيت( ) تا حد امكان به فلز نزديك باشد. روابط مربوط به طراحي سازه در پيوست 7 ذكر گرديده است. (نقشه سازه نهايي در پيوست 8) در نهايت نحوه اعمال لايه گذاري در اين ابعاد و طراحي فرمولاسيون و ساخت ژل كوت براي روي لايه ها مرحله انتهايي اين اختراع بوده است. (فرمولاسيون ژل كوت در پيوست 9)